Bulent ERTEKIN

Adama baksan adam değil… Kabadayı hiç değil… Boy yok, post yok. Tip desen Allah selamet…

Ne müthiş… Ne coşkulu… Ne kadar da mânâ dolu… Ne kadar da maneviyat dolu… Dolu…

-Aman abi dur!!! Aman, gözünü seveyim. Lafın gerisi getirme. Aman aman diyem. -Ulen kopil, ulen…

Belalar… Musibetler… Hastalıklar… Kazalar… Sağnak sağnak üzerimize gelen bunca olaylar… Oysa Rabbimiz tüm insanlara göndermiş…

Deprem… Ayrılık… Acı… Üzüntü… Keder… Canların ve malların ve dahi bir ömür boyu biriktirdiklerinizin 30…

Evinizi satarsınız… Arabanızı da satarsınız… Tarlanız… Bağınız… Bahçeniz… hepsini satabilirsiniz. Oysa , Satılmayan… Satılması mümkün…

Ne hikmet ise… Ne sebeblerden dolayı ise… En güzel işleri çıkarıyoruz… Lâkin bir türlü yaptığımiz…

Cerrahın telefonu çalar, arayan hastahane sekreteridir. Buyurun sizi dinliyorum. Sayın hekim, ağır hasta var, acele…

Cömertmiyiz??? Şüpheli… Yardımsevermiyiz??? Bana kalırsa o da şüpheli. Zira; ne cömertliği biliyor, ne de yardımseverliği….

Er yâda geç… Bugün olmaz ise elbet bir gün. Hak… Adalet… En önemliside işi ehil…